Urszula Bezwińska Tabor

Wiersze

Autorskie wiersze to efekt fascynacji słowem, czasem, miłością i fascynacją otaczającym światem. Także poważne refleksje na temat zdrady, śmierci i zdarzeń, które się działy i dzieją, a które mają wagę historyczną (np. Katyń, Jan Paweł II, katastrofa w Smoleńsku, pandemia).

Około 150 wierszy w zasobach, pogrupowanych w cykle:

– erotyki

ARS   AMANDI

/wiosenny erotyk/

Dzisiaj rano mój telefon powiedział

Że mnie kocha

Tak zwyczajnie, esemesem

I co?

Niby dobrze i niby miło

Tylko, że czuję się tak jakoś…

Dziwnie




Nie było niebieskich oczu

We mnie wpatrzonych

Muśnięcia warg i czułego dotyku

Twojego oddechu też nie poczułam

Niczego nie było

Tylko ten telefon w dłoni

Tylko ten esemes




Gdzieś tam jesteś

Bo nie ma cię przy mnie

Gdzieś mnie kochasz

I dobrze, smutniej by było

Gdyby nie

Ale żeby telefon mówił do mnie

takie słowa?




Wymyśliłam sobie, żeby na dzień dobry

Też cię przywitać w miły sposób,

Dotykiem, muśnięciem, czułością…

A tu palcem trzeba stukać w zimne klawisze

I do tego każdą literę oddzielnie …

Zrobione.

Niech teraz twój telefon kochany

Niebiańsko rozpocznie Ci nowy dzień.

Dzień beze mnie

(04.2016)

– wieloznaczności

CHODZI O TO, BY JĘZYK GIĘTKI…

Słowo, słówko, słóweczko

Może przemienić się w delikatne

Pióro, piórko, pióreczko

Czarodziejską mocą muskające

Aksamitność kwiatów

Smukłość sylwetek szczycących się nimi traw

Wielopalczastość liści

Odważnie broniących dostępu do drzewa

Z taką samą mocą

Słowo, słówko, słóweczko

Pogłaszcze tęczowość motyla

Popieści miękkość ptaka

Ułagodzi do snu

Ostrość ubranego w kolce jeża

Słowo może czasem stać się ostrzem

Do brzytwy podobnym

Tnącym na oślep

Ważne, bardzo ważne przestrzenie

Grzmiąc, brzmiąc, rycząc

Niczym ktoś bardzo spragniony

Władzy, pieniędzy, wszystkiego

Niczym ktoś bardzo zraniony

Jak umierający ptak

Jak samotność w człowieku

Walczącym z ciszą wokół siebie

Słowo, słówko, słóweczko

Może też, o dobry Panie Boże daj

Zaskoczone w gardle z nagła umilknąć

By po chwili ciszy stać się

Świadectwem

Zbędności

Niedopasowania

Przesytu

Niepotrzebności

Nadzwyczaj irytującego

Nadmiaru

Gdy milczę

Niewypowiedziane dzięki temu słowa

Stają się moimi obłokami marzeń

                                     (2015)

– jednoznaczności

COGITO  ERGO  SCRIBO

(myślę więc piszę)

Słowo, słówko, słóweczko,

Pióro, piórko, pióreczko

Myśl, najmniejszy błysk istnienia

Czarowna chwila uchwycona i zapisana

Piórem w słowo zmieniona

 

Słowo, słówko, słóweczko

Jak uśmiech łagodzące wszystko

Czego miód osłodzić nie zdoła

Czego kot zmiękczyć nie umie

Wyśnione, wymarzone

 

Słowo, słówko, słóweczko

Wyśpiewane, wymodlone, wyszeptane

Myślą prostą stworzone

Najprawdziwszą i najlepszą 

 Bo swoją własną

 

(2014)

– dedykacje

SZTUKA  ŻYCIA

Przytul do siebie nędzę,

pogłaskaj wszelką biedę,

z brzydotą zaprzyjaźnij się.

Czyń tak a żyć ci będzie lżej!

 

Wtedy dopiero okaże się,

że nędza mniej nędzna nagle stanie się,

bieda mniej biedna a brzydota

w całości  w piękno  zamieni  się!

 

Nie szukaj nie wiadomo czego,

nie stwarzaj świata znów od nowa,

spraw by był tak samo piękny z tobą 

jak był  bez ciebie!

 

Tak szepce do ucha

Wszechmocny, absolutny,

nieśmiertelny i wieczny,

cudowny i ludzki,

Anioł Twojego istnienia

/2012/

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *